Lasertherapie voor artritis, uit The Lancet Review voor (LLLT)
Lasertherapie voor artritis, uit The Lancet Review voor (LLLT)
Pijnverlichting bij reumatoïde artritis, artrose van de cervicale wervelkolom, verwondingen en ontstekingsaandoeningen.
Low Level Laser Therapy (LLLT), ook bekend als koude lasertherapie, onderzoek naar de klinische toepassing van GaAIAs 830/808 NM-diodelaser bij de behandeling van reumatoïde artritis, artrose van de cervicale wervelkolom, inclusief LLLT-onderzoek naar pijnverlichting bij andere ontstekingsaandoeningen en verwondingen .
Koude of lasertherapie op laag niveau,
Uit een overzicht van onderzoek gepubliceerd door The Lancet blijkt dat Low Level Laser Therapy (LLLT), ook wel bekend als Cold Laser Therapy, is getest in meer dan 200 klinische onderzoeken (RCT's) en gepubliceerd in 's werelds beste medische tijdschriften, waaronder een recensie door The Lancet, een klinische studie in het tijdschrift PAIN en wordt erkend door de Bone and Joint Task Force van de Wereldgezondheidsorganisatie, en gepubliceerd in het tijdschrift Spine. Er zijn 26 onderzoeksartikelen over lasertherapie op laag niveau, voor pijn en syndromen van het bewegingsapparaat, zowel chronisch als acuut, reumatoïde artritis, artrose van de cervicale wervelkolom, laterale en mediale epicondylitis (tennis, golferselleboog). Achillespeesontsteking, carpale tunnel, TMJ, tendinitis Bursitis, verwondingen aan zacht weefsel, fracturen, nek-, schouder-, rug-, lage rugpijn, schijfblessures, heup-, gewrichten-knie-, enkelblessures, aandoeningen en stoornissen, en onderzoek naar lasertherapie op laag niveau zijn op deze pagina opgenomen.
Koude of lage lasertherapie (LLLT) Klinische toepassing van GaAIAs 830 NM-diodelaser bij de behandeling van reumatoïde artritis. Afdeling Orthopedische Chirurgie, Osaka City University Medical School, Japan
De auteurs zijn betrokken bij de behandeling van reumatoïde artritis (RA), in het bijzonder chronische polyartritis en de daarmee gepaard gaande pijnklachten. Het grootste probleem waarmee dergelijke patiënten worden geconfronteerd, is gewrichtscontractuur, wat leidt tot benige ankylose. Dit beperkt op zijn beurt het bewegingsbereik (ROM) van de door RA aangetaste gewrichten ernstig, waardoor de kwaliteit van leven (QOL) van de patiënt ernstig wordt beperkt. De auteurs hebben vastgesteld dat in deze gevallen dagelijkse revalidatiepraktijk noodzakelijk is om de kwaliteit van leven van de patiënt op een redelijk niveau te houden.
Het grootste probleem in de revalidatiepraktijk is de hevige pijn die gepaard gaat met door RA aangetaste gewrichten, waardoor het herstel van de mobiliteit en de verbetering van de bewegingsvrijheid worden belemmerd. In de literatuur wordt erkend dat LLLT of lasertherapie met een laag reactief niveau effectief is bij het verwijderen en verzachten van pijn. De auteurs ontwierpen dienovereenkomstig een klinische proef om de effectiviteit van LLLT bij RA-gerelateerde pijn (subjectieve zelfbeoordeling) en verbetering van de bewegingsvrijheid (objectieve gedocumenteerde gegevens) te beoordelen.
Van juli 1988 tot juni 1990 werden 170 patiënten met in totaal 411 aangetaste gewrichten behandeld met behulp van een GaAlAs-diodelasersysteem (830 nm, 60 mW C/W). De gemiddelde leeftijd van de patiënten was 61 jaar, met een verhouding mannen: vrouwen van 1: 5,25 (16%: 84%). De effectiviteit werd beoordeeld in drie categorieën: uitstekend (opmerkelijke verbetering), goed (duidelijk zichtbare verbetering) en onveranderd (weinig of geen verbetering).
Voor pijnvermindering waren de scores: uitstekend – 59,6%; goed – 30,4%; ongewijzigd – 10%.
Voor ROM-verbetering waren de scores: uitstekend – 12,6%; goed – 43,7%; onveranderd – 43,7%. Dit gaf een totale effectieve beoordeling voor pijnvermindering van 90% en voor verbetering van de bewegingsvrijheid van 56,3%.
Kanji Asada, Yasutaka Yutani, Akira Sakawa en Akira Shimazu 0898-5901/91/020077-06 $ 05,00 © 1991 door John Wiley & Sons, Ltd.
Lasertherapie op laag niveau voor artrose en reumatoïde artritis: een meta-analyse
SAMENVATTING Artrose (OA) en reumatoïde artritis (RA) treffen een groot deel van de bevolking. Low-level lasertherapie (LLLT) werd ongeveer tien jaar geleden geïntroduceerd als alternatieve, niet-invasieve behandeling voor RA en OA, maar de effectiviteit ervan is nog steeds controversieel. We hebben de effectiviteit van LLLT bij de behandeling van RA en OA beoordeeld.
Objectief.
Methoden. Er werd een systematische review uitgevoerd volgens een a priori protocol, volgens de methoden aanbevolen door de Cochrane Collaboration. Trials werden geïdentificeerd door een literatuuronderzoek van Medline, Embase en het Cochrane Controlled Trials Register. Alleen gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken naar LLLT voor de behandeling van patiënten met een klinische diagnose van RA of OA kwamen in aanmerking. Dertien onderzoeken werden geïncludeerd, waarbij 212 patiënten gerandomiseerd werden naar laser en 174 patiënten naar placebolaser, en 68 patiënten kregen actieve laser aan de ene kant en placebo aan de andere kant. De behandelingsduur varieerde van 4 tot 10 weken. Follow-up werd gerapporteerd door slechts 2 onderzoeken gedurende maximaal 3 maanden.
Resultaten. Bij patiënten met RA verminderde LLLT, vergeleken met een afzonderlijke controlegroep, de pijn met 70% vergeleken met placebo, verminderde de ochtendstijfheid met 27,5 minuten (95% BI –52,0 tot –2,9), en verhoogde de flexibiliteit van punt naar handpalm met 1,3 cm (95% CI –52,0 tot –2,9). % BI –1,7 tot –0,8). Andere uitkomsten zoals functionele beoordeling, bewegingsbereik en lokale zwelling waren niet verschillend tussen de groepen. Er waren geen significante verschillen tussen subgroepen op basis van LLLT-dosering, golflengte, plaats van toediening of behandelingsduur. Bij RA was er, vergeleken met een controlegroep die de andere hand gebruikte, geen verschil tussen de controle- en de behandelhand, maar alle handen waren verbeterd in termen van pijnverlichting en ziekteactiviteit. Voor artrose werden in totaal 197 patiënten gerandomiseerd. Pijn werd beoordeeld door 3 onderzoeken. De gepoolde schatting (willekeurige effecten) vertoonde geen effect op pijn (gestandaardiseerd gemiddeld verschil –0,2, 95% BI –1,0 tot +0,6), maar er was statistisch significante heterogeniteit (p > 0,05). Andere uitkomsten van gewrichtsgevoeligheid, gewrichtsmobiliteit en kracht waren niet significant.
Conclusie. LLLT moet worden overwogen voor pijnverlichting en ochtendstijfheid bij RA, vooral omdat het weinig bijwerkingen heeft. Voor artrose zijn de resultaten in verschillende onderzoeken tegenstrijdig en kunnen ze afhankelijk zijn van de toepassingsmethode en andere kenmerken van de LLLT. Artsen en onderzoekers moeten consequent de kenmerken van het LLLT-apparaat en de toepassingstechnieken rapporteren. Nieuwe onderzoeken naar LLLT moeten gebruik maken van gestandaardiseerde, gevalideerde uitkomsten. Ondanks enkele positieve bevindingen ontbeerde deze meta-analyse gegevens over hoe de effectiviteit van LLLT wordt beïnvloed door vier factoren: golflengte, behandelingsduur van LLLT, dosering en plaats van toediening op zenuwen in plaats van op gewrichten. Er is behoefte aan onderzoek naar de effecten van deze factoren op de effectiviteit van LLLT voor RA en OA in gerandomiseerde, gecontroleerde klinische onderzoeken. (J Reumatol 2000; 27: 1961–9)
LUCIE BROSSEAU, VIVIAN WELCH, GEORGE WELLS, PETER TUGWELL, ROBERT de BIE, ARNE GAM, KATHERINE HARMAN, BEVERLEY SHEA en MICHELLE MORIN
Belangrijke indextermen: Leiders van internationale laserorganisaties kwamen bijeen tijdens het derde congres van de World Association for Laser Therapy, gehouden in Athene, Griekenland, om manieren te verkennen om onderzoek, onderwijs en praktijk wereldwijd te bevorderen. De foto werd genomen onmiddellijk na de speciale sessie in mei 2000.
Uit "Artritispijnverlichting, The Lancet Review voor (LLLT)"
Voor de volledige klinische literatuur kunt u terecht bij Arthritic Pain Relief, The Lancet Review for (LLLT)